Na dzisiejszym posiedzeniu Parlamentarnego Zespołu Przyjaciół Zwierząt w Sejmie, którego tematem przewodnim były „Nieprawidłowości w transporcie zwierząt do ubojni i w trakcie uboju” zabrałam głos w dyskusji dotyczącej przestrzegania przepisów z zakresu transportu zwierząt gospodarskich. Ten temat analizowałam częściowo na potrzeby mojej pracy magisterskiej, a także na potrzeby artykułu naukowego z zakresu ochrony zwierząt gospodarskich, który za kilka dni trafi do recenzji w jednym z czasopism prawniczych.
Aspekty prawne dotyczące transportu zwierząt uregulowane zostały w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97. Transport zwierząt jest sektorem obwarowanym wieloma wymogami, w związku z czym osiągnięcie pełnej zgodności stanu faktycznego ze stanem pożądanym, wyrażonym przepisami prawa jest zadaniem trudnym. Niemniej jednak, nie powinno podlegać dyskusji to, że spełnienie wymagań jest konieczne ze względu na szczególny charakter przewożonego „dobra”. Każda faza transportu naraża zwierzęta na duży stres związany z samym faktem przemieszczania się w nowe miejsce, hałasem, klimatem panującym w środkach transportu, a także obecnością innych zwierząt w tym samym pojeździe. Te czynniki mogą wystąpić nawet w przypadku przewozu, który odbywa się z dochowaniem wymogów określonych przepisami prawa. Natomiast niewłaściwe przeprowadzenie procedur związanych z transportem może – w związku z różnymi czynnikami – prowadzić do bezpośredniego zagrożenia ich życia lub zdrowia. Zdolność zwierzęcia do transportu jest podstawowym kryterium dopuszczalności przewozu zwierzęcia, z uwagi na to, że zwierzęciu choremu lub rannemu nie da się zapewnić – nawet przy dochowaniu wymogów prawnych – odpowiedniego dobrostanu w czasie transportu. Z wypowiedzi, które padały na posiedzeniu Zespołu jasno wynikało, że system nadzoru oraz kontroli nad przestrzeganiem przepisów dotyczących transportu żywych zwierząt jest niedostateczny. Kontrola warunków w jakich przewożone są zwierzęta, a przede wszystkim ich zdolności do transportu i dokładnego stanu zdrowia powinny mieć charakter realny w celu zapewnienia zgodności stanu rzeczywistego ze stanem wymaganym ustawodawstwem krajowym oraz prawodawstwem unijnym. Nie zapominajmy, że poza rozporządzeniem 1/2005, tę grupę zwierząt obejmuje również swoim zakresem art. 1 ust. 1 oraz art. 5 ustawy o ochronie zwierząt.
Transmisję z posiedzenia Parlamentarnego Zespołu Przyjaciół Zwierząt możecie obejrzeć klikając w LINK.